Iedereen die King als schrijver niet zo serieus neemt, zal zijn mening enigszins bijstellen na het lezen van The Stand.
King creëert geloofwaardige, memorabele, karaktervolle personages - de beste die ik tot nu toe in een boek ben tegengekomen. Bijvoorbeeld de scherpe Nick en de intelligente socioloog Bateman, die de dialogen van de nodige theorieën en filosofieën over de mens en de maatschappij voorziet. Het relatief eenvoudige verhaal wordt verteld via razend spannende en vermakelijke passages (de verspreiding van het virus, de bijeenkomsten van The Free Zone Committee), en er worden een aantal duivelse dilemma's aangekaart (zoals de hartverscheurende opdracht van Tom). King schrijft bij vlagen wel wat traag (ik heb altijd wat moeite met passages waarin een reis beschreven wordt, hoewel ik de laatste grote reis wel kon waarderen), en sommige belangrijke zaken eindigen wel wat abrupt, maar dat zie ik graag door de vingers.
Overigens is de Engelse editie aan te raden boven de Nederlandse. Ik bedoel... "Tjeeminee, ja!" klinkt toch echt niet zo goed als "Laws, yes!".