Het ontroerende en schokkende levensverhaal van de Haarlemse Stephanie-Joy Eerhart.

Op haar veertiende wordt Stephany-Joy uit huis geplaatst. Ze gaat van woongroep naar opvanghuis, van instelling naar welzijnscentrum. Stephanie wordt dakloos en zwerft over straat. In haar zoektocht naar aandacht, geborgenheid en liefde verdooft ze zich met drugs. Het kost het meisje met de rode haren en de wijde skate-broek een vijf jaar durende zwerftocht voordat zij de kracht vindt om zich aan haar dakloze bestaan te ontworstelen. Ze kickt grotendeels op eigen kracht af en leert leven met borderline, anorexia en de gevolgen van een zwaar auto-ongeluk.

In een rauwe, maar beklemmende stijl beschrijft de nu 24-jarige Stephanie-Joy haar leven tussen de daklozen en in de nacht- en dagopvang van het Leger des Heils. Ook schrijft ze over de complexe verhouding met haar ouders, die lange tijd niet wisten dat hun dochter op straat sliep.