<p>Judith neemt ons middels gesprekken en brieven mee in haar familiegeschiedenis. Deze geschiedenissen kunnen prachtig zijn of mensen totaal niet aanspreken, immers heeft iedereen zijn eigen geschiedenis dus moet die van de ander wel interessanter zijn. Het verhaal van Judith's familie is intrigerend. Door een opkomst zijnde adoptie besluit ze in de fotoboeken te duiken en haar familieleden te vragen naar het verleden, voor het te laat is. Wonderlijke toevalligheden komen boven en een geschiedenis die ontzettend triest is, maar toch een gelukkig tintje bij zich draagt. Want hoewel de geschiedenis zich op een wonderlijke wijze herhaalt betekent dit ook dat er mensen blijven om de geschiedenis te bewaken en voort te zetten. </p><p>In hoofdstukken die afwisselen tussen Judith's adoptie verhaal en de familiegeschiedenis beschrijft ze in verschillende stappen het verloop van de geschiedenis. Het voelt als een eer om in deze persoonlijke en eigenaardige geschiedenis te worden opgenomen middels dit boek. Hier en daar is het lastig bij te blijven omdat er zoveel personages terug komen, veelal met dezelfde/vergelijkbare namen. En omdat de hoofdstukken elkaar afwisselen, raak je soms buiten het verhaal. Gelukkig biedt een stamboom een uitkomst. Judith beschrijft op een respectvolle manier haar familiegeschiedenis die na het lezen van dit boek een beetje als van ons allemaal voelt.</p>
