Jacoba, Dochter van Holland

Met Jacoba, dochter van Holland, schreef Simone van der vlucht een prachtige historische roman.
We krijgen een inkijkje in het leven van een vrouw uit de hoge adel in de late middeleeuwen. Vrouw zijn was in die tijd niet alles, misschien gold dat nog wel meer voor adellijke dames dan voor gewone vrouwen.
Jacoba erft van haar vader veel titels en veel rijke bezittingen. Dat betekende dat ze moest trouwen, een vrouw kon geen macht uitoefenen. Ze sluit op aandringen van haar moeder een hopeloos huwelijk met haar neef, die haar land en haar titels wil, Jacoba is slechts bijzaak.
Als ze probeert dat huwelijk te laten ontbinden gaat het helemaal mis. ook haar moeder keert zich tegen haar en verraadt haar omwille van een jaargeld voor haarzelf.
Opgejaagd door de op haar erfgoed beluste heren vlucht ze naar Engeland. Daar gaat zij een verbintenis aan met Humphrey, Duke of Gloucester, de broer van de koning.
Hij was haar grote liefde, maar ook hij verliest zijn belangstelling als zij haar bezittingen kwijt raakt. Terug in haar eigen streken wordt ze gevangen gezet in Gent.
Ze heeft nog wel wat vrienden en die helpen haar ontsnappen.
In de epiloog lezen hoe het verder ging met Jacoba.
We lezen daar ook dat ze maar 35 jaar werd. Een kort leven, met hoogtepunten, maar toch ook met heel veel dieptepunten. Haar rijke bezittingen brachten haar niet veel goeds.

Geschreven bij Jacoba, Dochter van Holland

Na alle lovende kritieken over Simone van der Vlugt had ik eigenlijk meer diepgang verwacht. Ik dacht misschien meer aan een Hella Haasse-achtig boek. Haasse wordt achterin het boek als bron genoemd maar Van der Vlugt haalt zelf dat niveau niet. Daardoor is het misschien wel voor een grotere groep toegankelijk. Zelf vond ik Jacoba als persoon niet uit de verf komen. Ze wordt vooral neergezet als doortastend en vasthoudend maar een echte innerlijke motivatie of conflict kwam niet op mij over. Wat ik jammer vond, is dat cliché's over uiterlijk werden uitgespeeld. Jan van Brabant, met wie ze gedwongen wordt te trouwen en die haar verraadt, is bleek en slungelig en heeft puistjes. Humphrey daarentegen is "een lange, breedgeschouderde man met donker haar, zeer kostbaar en modieus gekleed" en "heeft warme, donkerbruine ogen." Wie haar Bouquetjes kent, weet wat er volgt. De verhaallijn vond ik niet altijd consistent, misschien vanwege de poging een romantisch verhaal en geschiedenisfeiten met elkaar te verzoenen. Wat voor mij beklijft van dit boek is dat het een niet helemaal bevredigende roman was. Maar tegelijkertijd maakte het ook interesse in een historische persoon wakker. En dat is dan toch wel weer een verdienste van dit boek.

Geschreven bij Jacoba, Dochter Van Holland

Alle boeken van Simone van der Vlugt heb ik gelezen. Tot nu toe spraken de historische jeugdromans mij het meest aan. De thrillers zijn vlot geschreven, maar naar mijn idee niet echt hoogstandjes in het genre. Nu is er dan deze eerste historische roman voor volwassenen. Hoewel Jacoba natuurlijk niet helemaal tot het "gewone volk" behoorde, gaat het boek toch ook wel over het gewone dagelijks leven in die tijd. En eindelijk begreep ik hoe het nu precies zat met de Hoekse en Kabeljauwse twisten, waarover ze het op de basisschool zo vaak hadden. Voor wie van geromantiseerde geschiedenisboeken houdt, een absolute aanrader! Hopelijk blijft Simone op deze weg doorgaan.