Nooit eerder een boek van Suzanne Vermeer gelezen,
alhoewel het onder het kopje literaire trillers valt, komt
het boek voor mij niet in de buurt van boeken van Saskia
Noort, Simone vd Vlugt, Esther Verhoef etc.
Het is wel een eigentijdsverhaal over ouders met beide
een verantwoordelijke baan en druk sociaal leven. Als er dan
ook iets tussenkomt qua oppas voor hun dochter besluiten ze
haar naar een zomerkamp te doen. Als Bibi hun dochter dan
spoorloos is verdwenen beseffen ze pas wat écht belangrijk
is in het leven.
Het boek leest lekker weg, zet je vaak op een zijspoor.
Vond het soms wel lastig om de namen van de rechters,
mensen uit de onderwereld en de agenten uit elkaar te
houden. Kortom een lekker boek om tussendoor te lezen
maar 1 waarvan je geen nachtmerries zult krijgen.
