Hoe kunnen we kinderen en jongeren begrijpen? Wat te doen met hun gekraste ziel, bekraste armen, hun ontploffingen, ontembare emoties, hun apathische gedrag? Er is soms zoveel emotionele woekering en achtergebleven pijn, ondergesneeuwde gevoelens die we niet altijd zien. Vaak blijken kinderen veel kwetsbaarder dan op het eerste gezicht wordt gedacht. Zeker als de veilige grond onder hun voeten aan het verschuiven is.

Van onlust over kleine kwetsuren tot grote trauma’s: dit boek gaat over wat kinderen en jongeren vandaag kan overkomen, hoe ze dat zelf beleven en vooral over de signalen die ze geven en die voor volwassenen niet altijd begrijpelijk zijn. Helen kan, mits wat geloof in hen en op voorwaarde dat er echt geluisterd wordt naar wat ze in hun eigen taal zeggen en tonen.

In Luister nu eens naar mij! Vertelt psychotherapeute Lut Celie over de kinderen en jongeren die haar bijbleven. Over de kleine Warre, die ‘nog liever dood’ was omdat hij bij zijn overleden opa wilde zijn, de enige die met hem speelde. Over Tatiana, die sinds de dood van haar broertje een modelkindje werd, maar plots onaangekondigd woedeaanvallen kreeg en hyperventilatie ontwikkelde. Over de baby van anderhalf die voortdurend huilt wegens verlatingsangst. Over Eva met anorexia, die jaren aan een stuk van haar vader leugens over haar moeder hoorde en nu een heel nieuwe waarheid ontdekt. Over de achtjarige Zoë, die in haar krast om haar woede te uiten over haar vader, die bij zijn tweede vrouw een baby heeft en die alle aandacht geeft. Dit ontwapenende boek is gevuld met deze en andere naar de keel grijpende verhalen over pijn, onmacht, angst, verlies, maar ook hoop.

Lut Celie werkt al ruim elf jaar binnen haar praktijk als psychotherapeut met kinderen en jongeren. Als trainingsdocent werkt ze met hun opvoeders en begeleiders. Haar adagium: ‘De kinderen en jongeren zijn mijn grootste en prachtigste leermeesters.’