Geschreven bij De zaak 40-61
Dit boek was mijn vierde boek van Harry Mulisch. Ondertussen mijn lievelings auteur. Het gaat over het proces Eichman met alles wat er bij komt kijken door de ogen van een waarnemer die zichzelf confronteert met vragen over schuld, monsterlijkheid, gemiste alternatieven, onvermijdelijkheid enz. Het spel met de sublieme balans tussen de gebeurde of vermeende werkelijkheid en mogelijke andere realiteiten die op een haar na niet plaats vonden, kenmerkt de schrijver door zijn oeuvre als geheel in prachtige zinnen. Ik heb mezelf dikwijls betrapt, dat ik bleef stilstaan bij zulke zinnen om er van te genieten en laten doordringen. Altijd goed wetenschappelijk onderbouwd en met humor relativerend litterair genietbaar. Een aanrader zoals al zijn boeken.