Tussen 1924, het jaar waarin zijn meesterwerk 'A Passage to India' verscheen, en 1970, het jaar van zijn dood, publiceerde E.M. Forster geen romans of verhalen meer. Men had altijd gedacht dat hij uitgeschreven was, maar deze veronderstelling werd gelogenstraft toen postuum acht verhalen verschenen die gedurende de laatste decennia van zijn leven waren geschreven.
Deze verhalen werpen een nieuw licht op het lange stilzwijgen van de schrijver. Alle hebben ze de liefde van een man voor een andere man tot onderwerp.
De verhalen verschillen van toon, van tragisch tot komisch, maar alle worden gekenmerkt door Forsters groot psychologisch inzicht en zijn onwankelbaar geloof in de menselijke waardigheid.