Het is het eerste boek van Nietzsche en tegelijk omarmd door met name kunstenaars; zie bv ook het recente interview met de leadzanger van Dead Can Dance in de Volkskrant cq de Morgen. De filologen (Destijds) vonden het niet zo'n prachtig boek omdat hiermee Nietzsche de weg van de filosofie insloeg in plaats van de filologie, waar hij de jongste professor ooit in was. Nietzsche maakte in dit boek onderscheid met behulp van de Griekse mythes in het apollinische en het dionysische: het eeuwige concept van de dualiteit van de menselijke natuur. Natuurlijk werd nog extra geaccentueerd door de relatie te leggen met Richard Wagner waar Nietzsche toen (nog) mee bevriend was. Een goede starter om kennis te maken met de stijl van Nietzsche. (Lees ook: Ik ben dynamiet, een biografie over Nietzsche van Sue Prideaux)