Dit is toch wel het allermooiste wat ik ooit gelezen heb. Stephen Mitchell's vertaling van dit 2600 jaar oude werk van Lao Zu is glashelder, poetisch en soms zelfs humoristisch.
De 81 gedichten gaan over jezelf loskoppelen van het alsmaar denkende brein en de orginele staat van 'zijn' ontdekken. De wereld meemaken in stilte, zonder dat de context van je eigen biografische gedachtengoed alles inkleurt.
Ik denk dat ik uiteindelijk het meest enthousiast bent over sommige keuzes in zijn vertaling die er voor zorgen dat het modern en relevant overkomt, zonder dat het kitscherig wordt.
