Geschreven bij Harry Potter and the Half-blood Prince
Na het twee keer lezen van Harry Potter and the Half-Blood Prince heb ik gemengde gevoelens. Aan de ene kant is het fantastisch dat er eindelijk weer een Potter-boek verschenen is, en maakt het boek heel veel zaken rondom Harry en Lord Voldemort duidelijk. Ook zijn de gebeurtenissen zodanig dat ik vol spanning afwacht wat er gaat gebeuren in boek 7. Aan de andere kant mis ik heel veel van die kleine dingetjes die de Potter-boeken zo leuk maken. De humor van Dumbledore is opvallend afwezig, personages als Neville en (vooral) Luna Lovegood, die in boek 5 prominent aanwezig waren, als dat gezoen en gedoe met meisjes (begrijpelijk voor een 16-jarige, maar moet daar nou echt een derde van het boek aan besteed worden?) en vooral het gevoel bij mij dat Rowling toch wat makkelijk "leent" uit werk van andere schrijvers en films. Er hangt over sommige scenes een onmiskenbaar "hollywood"-gevoel. Ook vind ik het hele Half-Blood Prince gebeuren niet erg uitgewerkt worden, als het boek die titel draagt dan mag je toch verwachten dat de Half-Blood Prince een belangrijkere plaats in neemt dan nu het geval is. Wat mij betreft is dit boek een goed boek, maar zeker niet het beste boek dat Rowling geschreven heeft. Wellicht ligt de oorzaak daarvan in haar eigen uitspraak dat boek 6 en 7 eigenlijk als 1 boek gelezen moeten worden, maar desondanks had ik iets beters verwacht... dit boek leest niet af, het leest als een verzamelijk redelijk uitgewerkte plot twists, maar niet als een volledig boek. Eigenlijk maakt het niet uit of ik dit boek goed vind of niet, het boek is nu al een bestseller. En na de eerste keer lezen was mijn onbestemde gevoel groter dan het nu is, en wellicht dat dat na meerdere keren lezen verdwijnt. Er is voldoende aanwezig om dit boek de moeite van het lezen waard te laten zijn. Nog een laatste opmerking, ik vind dit niet meer in de categorie "kinderboek" vallen. Maar dat gold ook al voor boek 5 en tot op zekere hoogte boek 4.