Heel sterk aan dit boek is de feilloze sfeertekening van het leven in 1969, een jaar waarin ik 17 werd. In die tijd schreven geliefden elkaar nog brieven, die altijd een paar dagen onderweg waren - tegenwoordig is er email en internet.
Na tien bladzijden 'Norwegian Wood' diepte ik uit mijn CD-collectie 'Rubber Soul' op, het Beatles-album uit 1965 waar de gelijknamige song op staat. De perfecte aansluiting van Murakami's toonzetting op deze muziek liet een rilling langs mijn rug lopen.
Voor degenen die er in 1969 nog niet (bewust) waren: 'Norwegian Wood' is een goed geschreven verhaal over de ervaringen van een adolescente Japanse student met diverse vrouwen. Helder en intiem geschreven, zonder sentimenteel te zijn. De ondertoon is net als in het echt: het leven moet nu eenmaal tot aan het eind toe geleefd worden.